غم دوست

خوبین؟

یه چند وقتی هست که دوستای قدیم وبمو باز پیدا کردم...خوبه..یاد روزهای قدیم افتادم

همون روزها که بدون دغدغه و فکر ، صبح تا شب پای نت بودم و همه جا سر میزدم

اون روزهها ازینکه بعضی ها جوابمو نمیدن ناراحت میشدم ، ولی الان خودم درک میکنم که حق داشتند

آخه خیلی وقتا م3 الان من که خیلی سرمو شلوغ کردم...سر آدم شلوغ میشه و به هیچی نمیرسه!

جدا از درد های خود آدم ، درد های دوستای آدم هم واسه آدم عذاب آور میشه

وقتی که میبینی 2نفر چجوری بهم وابسته ان و مشکلات دارن، دلم واسشون میسوزه

ولی نمیدونم چیکار کنم؟!؟

بدتر از اون اینه که یاد دردهای خودت میفتی و دلت میگیره

یاد چیزهایی که وقتی واسه یه دوست میگی ، فقط میزنه تو سرت...هزار بار آرزو میکنی که کاش از اول نگفته بودی...کاش تو خودت میریختی!!!

حالا نکته جالب اینه که وقتی تو خودت هم میریزی ، باز شاکی میشن که چرا خودتو .... میکنی؟

آخه ده لامصب...چیکار کنم؟ ...نه میشه حرف زد ، نه میشه توخودت ریخت...نمیتونم

نمیتونم م3 آدمک چوبی سر مزرعه باشم!!!

نمیتونم بی احساس باشم!!!

نمیتونم رفیق خوش خنده همیشه باشم!!! آدمک هم خیلی وقتا نمیخنده!!!

پس یا این....یا اون!!!